|
|
له‌م وتاره‌دا كۆمه‌ڵێك له تایبه‌تمه‌ندییه‌كانی سوره‌تی فاتیحه‌و ڕۆڵ‌و توانای ئەم سورەتە لە چاكبوونەوەی نەخۆشییەكاندا.... |
له‌م وتاره‌دا كۆمه‌ڵێك له تایبه‌تمه‌ندییه‌كانی سوره‌تی فاتیحه‌و ڕۆڵ‌و توانای ئەم سورەتە لە چاكبوونەوەی نەخۆشییەكاندا، بیری خوێنه‌رانی خۆشه‌ویست ده‌هێنینه‌وه. سورەتی فاتیحە شیفایە، سورەتی فاتیحە بەسە بۆ خوێنەرەكەی و گەورەترین سورەتی قورئانی پیرۆزە...
گەورەترین سورەتی قورئان:
خۆزگە خەڵكی هەموو ڕۆژێك حەوت جار سورەتی فاتیحەیان دەخوێندەوە، بۆ چارەسەری زۆرێك لە نەخۆشییەكان، هه‌روه‌ها بۆ دوورخستنەوەو لاچوونی زۆرێك لە زیانە هەست پێ نەكراوەكان، ئەم سورەتە پیرۆزە گەورەترین سورەتی قورئانی پیرۆزە، بەبێ خوێندنی ئەم سورەتە نوێژ دروست نابێت، ئەو سورەتەیە كە خوای گەورە كردوویەتی بە دایكی قورئان، (أم الكتاب)، دایكی كتێب، (كتاب) ناوێكی دیكەی قورئانی پیرۆزە، دایكی شیفاو چاكبوونەوە.
ئەمە ئەوەیە، كە پێغەمبەری خۆشەویست (صلی اللە علیە وسلم) لەسەر گەورەیی ئەم سورەتە پیرۆزە قسەمان بۆ دەكات‌و دەفەرمووێت: :(ما أنزلت في التوراة، ولا في الإنجيل، ولا في الزبور، ولا في الفرقان مثلها، وإنها سبع من المثاني، والقرآن العظيم الذي أعطيته) [البخاري ومسلم]
(سوێند بەو خوایەی گیانی منی بە دەستە، وێنەی ئەم سورەتە نە لە تەوارت‌و نە لە ئینجیل‌و نە لە زەبوورو نە لە لە فورقاندا دانەبەزێنراوە، فاتیحە حەوت ئایەتی دووبارەبووەو ئەو قورئانە گەورەیەیە كە بە من بەخشراو).
ڕێنموونییە بۆ ڕێگەی ڕاست:
لە عبداللەی كوڕی عەباسەوە ڕەزای خوایان لێبێت گێڕدراوەتەوە: (بينما جبريل قاعد عند النبي صلى الله عليه وسلم سمع نقيضاً من فوقه فرفع رأسه فقال: هذا باب من السماء فتح اليوم، لم يفتح قط إلا اليوم، فنزل منه ملَك فقال: هذا ملك نزل إلى الأرض، لم ينزل قط إلا اليوم، فسلَّم وقال: أبشر بنورين أوتيتهما، لم يؤتهما نبي قبلك: فاتحة الكتاب، وخواتيم سورة البقرة، لن تقرأ بحرف منهما إلا أعطيته) (مسلم).
واته: (كاتێك فریشتەی سروش (جبریل) سەلامی خوای لێبێت، لە شێوەی مرۆڤدا لای پێغەمبەر (صلی اللە علیە وسلم) دانیشتبوو، گوێیان لە دەنگێك بوو لە ئاسمانەوە، جبریل سەری هەڵبڕی‌و سەیری ئاسمانی كردو فەرمووی: ئەوە دەرگایەك بوو لە ئاسمان ئەمڕۆ كرایەوە، جگە لە ئەمڕۆ هەرگیز ئەو دەرگایە نەكراوەتەوە، پاشان فریشتەیەك لەو دەرگایەوە هاتە خوارەوە، جگە لە ئەمڕۆ هەرگیز نەهاتووەتە خوارەوە، فریشتەكە هاتە نێو كۆڕەكەیان‌و سڵاوی لە پێغەمبەری ئازیز (صلی اللە علیە وسلم) كرد، پاشان پێی فەرموو: (مژدەت لێبێت بە دوو ڕووناكی (نور)، كە پێت بەخشرا، بە هیچ پێغەمبەرێكی پێش تۆ نەبەخشراوە، ئەوانیش سورەتی فاتیحەو كۆتایی سورەتی بەقەرەیە، هەر پیتێك بخوێنیت لێیان خوای گەورە پێت دەبەخشێت).
واتای ئەم فەرموودەیە ئەوە دەگەیەنێت كاتێك تۆ دەڵێیت: (اهْدِنَا الصِّرَاطَ الْمُسْتَقِيمَ) واتە: تۆ داوا دەكەیت خودا بۆ ڕێگای ڕاست ڕێنموونیت بكات، لە ژیانتدا لە كاروبارتدا، هەروەها ڕێنموونیت بكات بۆ بڕیاردانی ڕاست‌و دروست لە هەموو كاروبارەكانی ژیانتدا، ڕێنموونی تەنها ڕێنموونی ئاینی ناگرێتەوە، بەڵكو هەموو جۆرەكانی ڕێنموونی دەگرێتەوە...
كاتێك تۆ دەتەوێت كارێك ئەنجام بدەیت، دەبینیت بڕیاری دروست‌و گونجاوت داوە، خوای گەورەش لەسەر ئەو هەنگاوە یارمەتیت دەدات، كاتێك دووچاری هەڵوێستێكی ناڕەحەت‌و دژوار، یان گرفتێك بوویت، خوای گەورە ڕێنموونیت دەكات بۆ ڕێگەچارەی دروست‌و گونجاو.
كاتێك تۆ ئەم سورەتە پیرۆزە حەوت جار بە شێوەیەكی وردو تێڕامانەوە دەخوێنیتەوە، ئەوا تۆ هەڵدەستیت بە ناردنی پەیامێكی پۆزەتیف بۆ ژیريی ناوەكیت (العقل الباطن)، هەموو ڕۆژێك حەوت جار سوودت پێ دەگەیەنێت، كە سوپاسی نەبڕاوە تەنها شایستەی خوای گەورەیە، چونكە پەروەردگاری ئەم بوونەوەرەیە، پەروەدگاری جیهانە، پەروەردگاری هەموو جیهانیانە، ئەوە زۆر لە خەم‌و ناڕەحەتی‌و گرفتەكانت گەورەترە، ئەو خودایەكی بەخشندەو بە بەزەییە، تۆ هەمیشە ئاتاجت بە بەزەیی‌و سۆزی ئەو هەیە.
كاتێكیش ئەم ئایەتە دەخوێنیتەوە، (الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ) هەست بە هێزو توانایەكی نامۆ دەكەیت،
لەبەرئەوەی هەست دەكەیت خوای بەخشندەت لەگەڵدایە، لە پاشاندا هەست بە نزیكی دەكەیت لێیەوە، دڵنیای لە قورسترین هەڵوێستدا پەروەردگارت لەگەڵدایە، ئەمەش هەستێكی گەورەت پێ دەبەخشێت بۆئەوەی هەست بە ئارامی دەروونی بكەیت، هەروەها هەست بە لاچوونی هەموو ئاڵۆزییە دەروونییەكان بكەیت، ئەگەرچی لە هەر جۆرو شێوازو قەبارەیەكیشدا بێت.
كاتێكیش دەڵێیت: (مَالِكِ يَوْمِ الدِّينِ) ئەوا تۆ پەیامێك بە ژیری ناوەكیت(العقل الباطن) دەگەیەنیت، كاری لێ دەكات‌و دوای چەند ڕۆژێك كارلێكی لەگەڵدا دەكات، ئەو پەیامەش سوودەكەی ئەوەیە که پێویستە لەسەرت بزانیت هەموومان لە ڕۆژی دواییدا ڕادەوەستین، ئەو ڕۆژەی پێی دەوترێت: (یوم الدین)، واتە ڕۆژی سزاو پاداشت، واتە ئەو ڕۆژەی خوای گەورە لەسەر ئەو كردەوانەی ئەنجام دراون پاداشتی هەموو كەس دەداتەوە، خوای گەورە پادشاو لێپرسراوی ئەو ڕۆژەیە، ئەو خودایەی لە خەڵكی دەپرسێتەوە، لەبەرئەوە پێویست ناكات هیچ خەم‌و پەژارەیەك هەڵگرین، مادەم خوای گەورە بە چاكتر بۆمان دەگۆڕێت و لە تاوانەكانی هەموو كەسێك دەپرسێتەوەو ستەم لە هیچ كەس ناكات!
كاتێكیش تۆ دەڵێیت: (إِيَّاكَ نَعْبُدُ وَإِيَّاكَ نَسْتَعِينُ) ئەو كاتە تۆ پەیامێك بە ژیری ناوەكیت دەگەیەنیت، كە بریتییە لەوەی دەبێت پەرستن تەنها بۆ خوای گەورە بێت، داوای یارمەتی‌و كۆمەككردن تەنها لە خودای گەورە بێت، لەگەڵ دووبارەكردنەوەی ئەم پەیامە پۆزەتیفەدا، تۆ خواردنێكت بە مۆخت داوە، بە قەناعەتێكی گرنگ كە بریتییە لەوەی كە (خودا لەگەڵتدایە‌و پشتیوانیت لێدەكات) ئەمەش هەستێكی بەهێزت پێدەبەخشێت، كە تۆ داوای كۆمەك‌و هاوكاری لە خوای باڵادەست دەكەیت بۆ جێبەجێكردنی پێویستییەكانت، هەروەها لە هەموو هەڵوێستێكدا كە دووچارت دەبێت ڕاوێژی پێ دەكەیت، هەروەها بۆ چارەسەری هەموو خەم‌و گرفتەكانی ژیانت پشتی پێدەبەستیت، ئایا لەم هەستە جوانتر هەیە؟
زانایانی پرۆگرامی زمانيي دەماری دەڵێن: گرنگترین شت بۆ بە دەستهێنانی سەركەوتن ئەوەیە هەست بكەیت بەڕاستی تۆ مرۆڤێكی سەركەوتوو بەهێزیت، ئەم هەستەش لە ناختدا گەشە دەكات، تا دەبێتە بەشێك لە تۆ.
خوێنەری ئازیز، ئایا خوێندنی قورئان هەڵدەستێت بەم مەبەسەتە؟ ئایا لێوردبوونەوەو ڕامان لە ئایەتە پیرۆزەكانی قورئان هەستی سەركەوتنت لە لا بەهێز دەكه‌ن لە دنیاو دواڕۆژدا، ئەو هەستەت لە لا بەهێز دەكه‌ن، كە خوای گەورەت لەگەڵدایە، هەموو ساتەكانی ژیانت لێتەوە نزیكەو هەرگیز جێت ناهێڵێت!
بۆ گەیشتن بە خوای گەورەو بە دەسەڵات!!
خوشك‌و برای باوەڕدار، ئایا بیرت كردووەتەوە بە خوای گەورە بگەیت، بیرت كردووەتەوە كە تۆ قسە دەكەیت لەگەڵ ئەو بەدیهێنەرە گەورەو بە دەسەڵاتە، بیرت كردووەتەوە واز لە هەموو خەڵكی بهێنیت‌و تەنها پەیوەندیت لەگەڵ خوای گەورە بهێڵیتەوەو بەهێزو تۆكمەو ڕێكوپێكی بكەیت؟
جارێكیان كەسێك پێی وتم: پێویستە پەیوەندیت لەگەڵ هەندێك لە دەوڵه‌مەندەكانی نێو كۆمەڵگە بەهێز بكەیت، تا بتوانی بە ناوو ناوبانگ‌و سەروەت‌و سامان بگەیت! منیش پێم وت: ئەی كێ پەیوەندیم لەگەڵ خوای گەورەدا بەهێز بكات؟!
لەبەرئەوە من هەمیشە لەسەرئەوەی سەرەتا پەیوەندیم لەگەڵ خوای گەورەدا پتەو بكەم، پێداگریم دەكرد.. پاشان ئاوڕیش بدەمەوە بە لای خەڵكیدا، بەڵام بە داخەوە ئەمڕۆ ئەم ڕێسایە پێچەوانە بووەتەوە، دەبینیت زۆربەی خەڵكی كێبەركێ دەكەن.. تا پەیوەندییان لەگەڵ خەڵكانی لاوازو بێدەسەڵاتدا بەهێزو تۆكمە بكەن، كە تەنانەت خاوەنی هیچ سوودو زیانێك بۆ خۆشیان نین، لە هەمان كاتدا بەدیهێنەری بەرزو بەڕێزی حەوت ئاسمانەكانیان لە یاد كردووە!
لەبەرئەوەی خۆشەویستانم خوێندنەوەتان بۆ سورەتی پیرۆزی فاتیحە پێویستە بە تێڕامان‌و وردبوونەوەوە بێت، كە بریتییە لە جۆرێك لە جۆرەكانی گەیشتن بە خاوەنی ئەم سورەتە، هەروەها بریتییە لە جۆرێك لە هەستكردن بە هێزو توانا، لەبەرئەوەی خوای گەورە هەموو كات پشتیوانتەو قسەت لەگەڵ دەكات‌و ستایشت دەكات، بیربكەرەوە هەموو كاتێك كە سورەتی فاتیحە دەخوێنیت خوای گەورەو فریشتەكانیش قسەت لەگەڵدا دەكەن، بۆچوونت سەبارەت بەم هەستە چۆنە؟
لەبەرئەوەیە پێغەمبەری ئازیز (صلی اللە علیە وسلم) دەفەرمووێت: (قال الله تعالى: قسمت الصلاة بيني وبين عبدي نصفين، ولعبدي ما سأل، فإذا قال العبد: الْحَمْدُ لِلَّهِ رَبِّ الْعَالَمِينَ، قال الله: حمدني عبدي. فإذا قال: الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ، قال: أثنى علي عبدي. فإذا قال: مَالِكِ يَوْمِ الدِّينِ، قال مجدني عبدي وإذا قال: إِيَّاكَ نَعْبُدُ وَإِيَّاكَ نَسْتَعِينُ، قال: هذا بيني وبين عبدي، ولعبدي ما سأل. فإذا قال: اهْدِنَا الصِّرَاطَ الْمُسْتَقِيمَ صِرَاطَ الَّذِينَ أَنْعَمْتَ عَلَيْهِمْ غَيْرِ الْمَغْضُوبِ عَلَيْهِمْ وَلَا الضَّالِّينَ ، قال: هذا لعبدي، ولعبدي ما سأل) [مسلم].
واتە: (خوای گەورە دەفەرمووێت: نوێژم لە نێوان خۆم‌و بەندەكەمدا كردووە بە دوو بەشەوە، كاتێك بەندەكەم دەڵێت: (الْحَمْدُ لِلَّهِ رَبِّ الْعَالَمِينَ) واتە: (سوپاس‌و ستایش هەر شایستەی خودایە، كە خاوەن‌و پەروەردگاری هەموو جیهانیان‌و هەموو بوونەوەرە)، خوای گەورە دەفەرمووێت: بەندەكەم سوپاو ستایشم دەكات، كاتێكیش بەندەكەم دەڵێت: (الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ)، واتە: (بە بەخشندەو بە بەزەیی، كانگای ڕەحمەت‌و میهرەبانییە (ڕەحمەتی لە دنیادا هەموو شتێكی گرتووەتەوە، بەڵام لە ڕۆژی دواییدا تەنها بۆ باوەڕدارانە)، خوای گەوەرە دەفەرمووێت: بەندەكەم ستایش‌و وەسفم دەكات، كاتێكیش بەندە دەڵێت: (مَالِكِ يَوْمِ الدِّينِ)، واتە: خاوەن‌و پادشاو سەرداری ڕۆژی پاداشت‌و سزا، (پادشای ڕۆژی دوایی كە دادپەروەری ڕەهاو بێسنووری تێدا بەرپا دەكات)، خوای گەوەرە دەفەرمووێت: بەندەكەم بە خاوەن دەسەڵاتم دەزانیت، كاتێك بەندە دەڵێت: (إِيَّاكَ نَعْبُدُ وَإِيَّاكَ نَسْتَعِينُ) واتە: خودایە ئێمە تەنها هەر تۆ دەپەرستین‌و هەر لە تۆش داوای یارمەتی‌و پشتیوانی دەكەین، خوای گەوەرە دەفەرمووێت: بەندەكەم ڕاست دەكات، ئەوەتا هەر من دەپەرستێت‌و هەر من بە پشتیوان دەزانێت، كاتێك بەندە دەڵێت:
(اهْدِنَا الصِّرَاطَ الْمُسْتَقِيمَ صِرَاطَ الَّذِينَ أَنْعَمْتَ عَلَيْهِمْ غَيْرِ الْمَغْضُوبِ عَلَيْهِمْ وَلَا الضَّالِّينَ) واتە: خودایە بەردەوام ڕێنموونیمان بكە بۆ ڕێگەی ڕاست، كە بەرنامەو ڕێبازی ئەوانەیە لە نازو نیعمەتی خۆت بەهروەرت كردوون، نەمانخەیتە سەر ڕێبازی ئەوانەی خەشم‌و قینیان لێگیراوە، (بەهۆی ئەوەی دەیزانن‌و لایانداوە)، هەروەها نەمانخەیتە سەر ڕێبازی ئەوانەش كە سەرگەردان‌و گومڕان، (بە هۆی لاساری‌و یاخیبوون‌و نەزانینیانەوە)، خوای گەورە دەفەرمووێت: ئەوە بۆ بەندەكەم هەرچی داواش بكات پێی دەبەخشم.
بۆ شیفاو خۆپاراستن:
لە ڕێگەی ئەزموونەكانمەوە لەگەڵ ئەم سورەتە پیرۆزو گەورەیەدا، بینیم خوێندنەوەی فاتیحە بەیانیان‌و ئێواران حەوت جار بەرهەمی باش‌و گەورەی دەبێت، لە چاكبوونەوەو خۆپاراستن، ئەمە ئەوە ناگەیەنێت تەنها لە كاتی نەخۆشیدا فاتیحە بخوێنین بە نیازی چاكبوونەوە، بەڵكو پێویستە ڕۆژانە حەوت جار بە دەنگێكی بیستراو بە ڕامان‌و سەرنجدان لە ماناكەی‌و هەوڵدان بۆئەوەی كاریگەری لەسەرمان هەبێت فاتیحە بخوێنین، بە مەرجێك بەڵێن بدەین هەموو ڕۆژێك پابەند بین بەم خوێندنەوەیەوە، پاشان دەبێتە هۆكارێك بۆ پاراستنی مرۆڤ لە نەخۆشییەكان.
هەروەها جۆرێك لە بەرگریت پێ دەبەخشێت لە ڕووبەڕووی چەندین جۆر نەخۆشی، بەڵام بە مەرجێك لەو باوەڕەدا بین ئەم سورەتە دەبێتە مایەی شیفاو چاكبوونەوەمان.
ئەبی سەعیدی خدری خوا لێی ڕازی بێت دەگێڕێتەوە: (كنا في مسير لنا فنزلنا فجاءت جارية فقالت إن سيد الحي سليم وإن نفرنا غيب فهل منكم راقٍ فقام معها رجل ما كنا نأبنه برقية فرقاه فبرأ فأمر له بثلاثين شاة وسقانا لبنا فلما رجع قلنا له أكنت تحسن رقية أو كنت ترقي قال: لا، ما رقيت إلا بأم الكتاب (وهي سورة الفاتحة) قلنا لا تحدثوا شيئا حتى نأتي أو نسأل النبي صلى الله عليه وسلم فلما قدمنا المدينة ذكرناه للنبي صلى الله عليه وسلم فقال وما كان يدريه أنها رقية اقسموا واضربوا لي بسهم) [البخاري].
واته: (لەگەڵ كۆمەڵێك لە هاوەڵان لە گەشتێكدا بووین، لە ڕێگەدا لە نزیك ئاواییەك كاروانمان خست بۆ پشوودان‌و نانخواردن، لە ئاواییەكە داوای میوانداریمان كرد، بەڵام ئەوان ئامادە نەبوون میوانداریمان بكەن، واتە داواكەیان ڕەتكردینەوە، پاش كەمێك كەنیزەكێك هات بۆ لامان‌و پێی وتین: گەورەی هۆزه‌كه‌مان مار پێوەی داوە، ئایا پزیشكێك یا چارەسەرێكتان لایە، یەك لە هاوەڵان چووە لای گەورەی ئاواییەكەو (دایكی قورئان) واتە سورەتی فاتیحەی بە سەردا خوێند، خودای گەورە شیفای بۆ نارد، پاشان سی سه‌ر مه‌ڕیان پێ به‌خشین‌و شیریان پێداین. لە نێو خۆماندا ڕێككەوتین ئەم ڕووداوە لای كەس باس نەكه‌ین‌و داهاتەكەش بەش نەكەین تا دەگەڕێینەوە بۆ لای پێغەمبەری ئازیز (صلی اللە علیە وسلم)و پرسیاری لێ دەكەین، كاتێك گەڕاینەوە مەدینە ڕووداوەكەمان بۆ پێغەمبەری ئازیز (صلی اللە علیە وسلم) گێڕایەوە، پێغەمبەر (صلی اللە علیە وسلم)، بەو هاوەڵەی فەرموو كە نزاكەی بۆ كردبوو، چۆن زانیت سورەتی فاتیحە نزاو پاڕانەوەیە؟! مەبەستی زیرەكی‌و لێهاتوویی هاوەڵەكە بوو، پاشان فەرمووی داهاتەكە بەش بكەن‌و بەشێكیش بۆ من دابنێن!
ئەمەش بەڵگەیە لەسەرئەوەی سورەتی فاتیحە نزایەكی تەواو بە سنوری خۆی بە مەرجێك چەندجار بیخوێنینەوە، چونكە خوای گەورە نهێنی گەورەی لەم سورەتەدا داناوە، هەروەها زمانێك كە ئێمە لێی تێ ناگەین، بەڵام خانەكانی لاشەمان لێی تێ دەگەن‌و كارلێكی لەگەڵدا دەكەن، لە توێژینەوەی چاكبوونەوەو چارەسەر بە قورئانی پیرۆز، سەلماندومانە خوێندنەوەی ئایەتەكانی قورئان كاریگەرییەكی تەواوی دەبێت لەسەر خانە زیان لێكەوتووەكانی جەستەو گێڕانەوەی هاوسەنگی‌و چالاكی بۆ جەستە.
شەیتان لە ماڵەكانتان وەدەرنێن:
خۆشەویستانم، بمانەوێت، یان نا، ئێمە لەم سەرزەمینە لەگەڵ جیهانێكی تەواو لە پەری‌و شەیتانەكان دەژین، ئەم دروستكراوانەش یاساو ڕێسای خۆیان هەیە، لە پاڵ ئەو یاسایانەدا شەیتانەكان چێژ وەرناگرن لە گوێگرتنی قورئانی پیرۆز، هەروەها لە هەر ماڵێكدا قورئان بخوێنرێت ئەوان ڕادەكەن، بە تایبەتی سورەتی بەقەرە.
لە ئەبوهورەیرەوە ڕەزای خوای لێبێت گێڕدراوەتەوە، پێغەمبەر (صلی اللە علیە وسلم) فەرموویەتی:
(لا تجعلوا بيوتكم مقابر إن الشيطان ينفر من البيت الذي تقرأ فيه سورة البقرة) [مسلم].
واته: (ماڵەكانتان مەكەن بە گۆڕستان، شەیتان لەو ماڵەی سورەتی بە قەرەی تێدا دەخوێنرێت ڕادەكات)رواە مسلم.
ئەگەر ویستت شەیتان لە ماڵەكەت ڕاوبنێیت، كە هۆكاری سەرەكی كەڵەكەبوونی خەم‌و پەژارەو گرفتەكان‌و ترس‌و دڵەڕواكێیە، بۆ ئەم مەبەستەش ئەوەی تەنها پێویستە لەسەرت ئەوەیە سورەتی بەقەرە، یان ئایەتەكانی بخوێنیت.
ئەگەر نەتتوانی هەموو سورەتەكە بە تەواوی بخوێنیت، ئەوا دەتوانیت دوو ئایەتی كۆتایی سورەتی بەقەرە بخوێنیت، ئەو دوو ئایەتەت بەسە، دەبێتە هۆكاری پاراستنت لە زیانەكانی نەخۆشی، زیانی شەیتانەكان، زیانی ئاڵۆزبوونی باری دەروونی، ئەم وتەیەش تاقیكراوەتەوە، لە عبداللەی كوڕی مەسعودەوە ڕەزای خوایان لێبێت گێڕدراوەتەوە، پێغەمبەر (صلی اللە علیە وسلم) فەرموویەتی:
(من قرأ بالآيتين من آخر سورة البقرة في ليلة كفتاه) [البخاري].
واته: (هەر كەسێك شەوانە دوو ئایەتی كۆتایی سورەتی بەقەرە بخوێنێت بەسیەتی).
ئایا حەز دەكەیت بچیتە بەهەشت؟
بە ئاسانی‌و سەلامەتی دەتوانیت بچیتە بە هەشتەوە، ئەویش بە خوێندنەوەی گەورەترین ئایەتی قورئانی پیرۆز كە بریتییە لە (آیة الكرسي) ئایەتی ژمارە 255ی سورەتی بەقەرە، پێغەمبەر (صلی اللەعلیە وسلم) دەفەرمووێت: (من قرأ آية الكرسي دبر كل صلاة مكتوبة، لم يمنعه من دخول الجنة إلا أن يموت) [النسائي].
واته: هەر كەسێك لە دوای هەموو نوێژە فەرزەكانەوە (آیة الكرسي) بخوێنێت، هیچ ڕێگرێك نییە لە بەردەمی چوونی بۆ بەهەشتدا، تەنها مردن نەبێت. واتە نێوان بەهەشت‌و ئەو كەسەی لە دوای هەموو نوێژێكی فەرزەوە (آیة الكرسي) دەخوێنێت، تەنها مردنە!
لە كۆتاییدا:
خوشك‌و برای ئازیزم: هەموو ڕۆژێك لە خوێندنی سورەتی فاتیحەو سورەتی بەقەرە دوودڵ‌و كەمتەرخەم مەبە، خوێندنیان هیچ كاتتان بەفیڕۆ نادات، بەپێچەوانەوە خوای گەورە فەڕو بەرەكەت دەخاتە كاتەكانتانەوە، لەگەڵ ئەوەشدا لە زۆرێك لە نەخۆشییەكان‌و شكست‌و گرفت‌و خەم‌و پەژارە دوورتان دەخاتەوە، بەڕاستی تاكە ڕێگەی خۆشبەختی‌و بەختەوەری، تەنها قورئانی پیرۆزە!
-------------------------
نووسینی: عبدالدائم الكحیل
